Uluslararası ticari ilişkilerde ortaya çıkan uyuşmazlıkların çözümü için belirlenen en yaygın yöntem tahkimdir. Çünkü tahkim daha hızlı ve ucuzdur.
Ayrıca tarafların tabi olduğu milli hukukları tahkim söz konusu olduğunda yetkisizdir çünkü yetkili tahkim özellikle tarafların milli hukukları haricinde 3.bir ülke olarak belirlenir ve böylece duyulan güvensizlik ortadan kalkar.
Buna ek olarak; duruşmalar büyük bir gizlilik içinde yürütülür ve tarafların onayı olmadıkça kararları da açıklanmaz.
Son olarak; tahkime konu uyuşmazlıklar genelde karmaşık hadiseler olduğundan taraflar ilgili konu hakkında uzman kişilerin uyuşmazlığı sonuca bağlamasını tercih ederler.
Uluslararası ticari tahkimde haklı bulunan taraf, kararın zaman geçmeksizin uygulanmasını bekler. Tahkimin amacı, arabuluculuk veya diğer alternatif uyuşmazlık çözüm yollarının aksine, uyuşmazlık hakkında bağlayıcı bir karara ulaşmaktır. Kararın gereğinin haksız çıkan tarafça yerine getirilmemesinin yaptırımı, ulusal icra takip usulleri sonucunda kararın icra edilmesidir.
Farklı kıtalarda bulunan 144 ülkede uygulanan 1958 tarihli Yabancı Hakem Kararlarının Tanınması ve Tenfizine İlişkin Birleşmiş Milletler Sözleşmesi (“New York Sözleşmesi” veya “Sözleşme”) yabancı hakem kararlarının tenfizini düzenlemektedir. Türkiye de New York Sözleşmesi’ne taraftır.
Türkiye’de yabancı hakem kararlarının tenfizine ilişkin ana mevzuat 5718 sayılı ve 12 Aralık 2007 tarihli Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun (“MÖHUK”) ve 2 Temmuz 1992 tarihinde Türkiye tarafından onaylanan ve 30 Eylül 1992 tarihinde yürürlüğe giren New York Sözleşmesidir.
